Pierwszy/Ostatni oddech

Mrok zamyka krąg nienawiści

Czerń zaplata ręce na szyi ofiary

Cykl dokonuje się w sekundę

Ofiara zabita

Pośród pyłu i gruzu

Wśród zakłamanej historii

Leżą ciała: zimne i kruche

Krucjata dokonana

Dwa kroki, stop!

Kolejna ofiara

Mord pokłóconych. Po co?

Bo krzyczą! 

Nikt nie odpuszcza

Krwawy krąg zatacza eliptyczne łuki

Czuć zapach siarki wypalonych broni

 Osuwają w cień swoje twarze

Zrozum, kochaj, walcz!

Kto dziś dobry?

Kto dziś zły?

Brak szuflad

Roztargnione głosy dzieci

Jeszcze nie wiedzą

Jutro one dorosną

 "Broń w ręce, chroń ojczyzny!"

Biedny los oblewa karty historii

Niewinna krew

Gorycz w głosie

Młodość nigdy nie była prostsza

Rodzisz się

Walczysz

Giniesz

Jak zbrodniarz...

Chwała zwycieżonym

W pamięci

W sercu

W historii

Coś w niczym

Gdyby wziąć COŚ i NIC?

Co będzie wieksze?

Pustka jest nieograniczona, lecz JEST

Wiec...

Czy NIC jest CZYMŚ?

Co ma siłę przebicia?

Niewiadoma czy oczywista?

Próżnia czy powietrze?

Wiara czy ateizm?

Gdzie są granicę absurdu ludzkich umysłów?

Ile umiemy pojąć?

Na ile pozwala nam intelekt...

Jedno jest pewne

Nie ma NIC

Zawsze COS jest

Tylko ciężko do niego dotrzeć

Tylko brak nam zrozumienia

Wielka tajemnica świata

Mała pigułka

Krok herosa

Drzwi do jutra

NIC!

Uparty umysł drąży i gryzie

Złamany duch

Nadzieja straconych

Absurd codzienności na tle historycznej klęski czlowieka

Podstęp z GÓRY

NIE MA NIC

NIE MA NIC

NIE MA...

NIC!

Tylko to po nas zostanie

Niszczący stereotypy

Opętani codziennością, ZANIKAMY!

Być indywidualnością, POWRACAMY!

Czerpać i dawać, BUDUJEMY!

Nic nie widać, to są prawdy

Twór wieczności, jutrzejszej nadziei iskra

Jestem JUTREM

Jesteśmy PRZYSZŁOŚCIĄ

Przyszłością narodu, świata, serca

Dziś tworzyć jutro, by jutro stworzyć DAR

Dar życia w każdym z nas

Nie bądź milczącym tłumem

Bądź krzyczącą jednością

Odrębnością codzienności, zbawieniem rutyny

Niszcz i buduj

Nie dziel, ŁĄCZ!

Skrajność w skrajność

Ramie w ramie

Serce w serce

Nie ma barier

Zostaje tylko wyobraźnia…

Czas

Człowiek żył, żyje, lecz czy będzie żył?

Poszukiwacze czasu wiedzą

Oni czują:

Rozdarcie czasu i istnienia.

Bo co to życie?

Zbiór zapomnianych wspomnień smutnego tłumu

Nie ma prawdy!

Jest czas

Nie ma życia!

Jest czas

Nic więcej

Snując się nocą przez puste ulice czuje czas

Przeplata mi się z powietrzem

Czas, czas na skupienie

Utrata, zysk, strata…

Tak w kółko

Nic nie ważne, bo to czas kieruje światem

Gdyby nie czas nie byłoby ludzi

Gdyby nie czas nie byłoby wspomnień

Czym są wspomnienia, jak nie określeniem zdarzeń w konkretnym czasie?

Tylko czas, nic więcej

Zabiorą życie

Zabiorą wiarę

A cholerny czas zostanie

By trwać w niezapomniane

By trwać...